به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل ازتسنیم ،
مریم کاظمی در فضای تئاتر و تلویزیون کارهای کودکانه‌ای دارد و در ماه‌های اخیر به‌عنوان گرداننده «عروسک‌خونه» روی آنتن شبکه کودک دیده شد. او دبیری بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان را نیز به‌عهده داشت.
مریم کاظمی درباره اینکه عروسک‌ها باید به تلویزیون برگردند و در عین حال به استانداردهای ساخت نمایش عروسکی در صداوسیما توجه شود به خبرنگار تسنیم گفت: جای عروسک همیشه در تلویزیون خالی است، چون مسئله این است یک اعتماد و اعتقادی وجود دارد که از طریق عروسک‌ها می‌توان قصه‌ها را بهتر بازگو کرد. وظیفه ما به‌عنوان برنامه‌ساز توجه به نیازهای مخاطبان است، به همین خاطر در این روزگار باید با کیفیت بهتری برنامه‌سازی کرد. عروسک‌های برند امتحان پس‌داده باید در تلویزیون باشند؛ عروسک‌هایی که همیشه مورد توجه مخاطبان بوده و هستند.
وی افزود: من همیشه اعتقاد دارم باید استانداردهای نمایش تلویزیونی با نمایش روی صحنه مورد نظر سازندگان باشد. توجه به این استانداردها و چارچوب‌ها و قالب‌های هنری حائز اهمیت است، چون به‌عبارت بهتر روی روایت درست قصه‌ها تأثیر مستقیم دارند. باید اجازه بدهیم نمایش‌ها از تنوع خاص هنری برخوردار شوند و انگیزه هنرمندان را برای ساخت آثار متنوع، خاص و جذاب بالاتر ببریم.
این کارگردان، مجری و بازیگر درباره کودک امروز و نیازمندی‌هایی که باید سیاستگذاران تلویزیون به آن توجه کنند، تأکید کرد: نیازها غیر از آن چیزی نیست که در جامعه وجود دارد، یعنی الآن طبقه‌بندی سنی کودکان نسبت به سال‌های قبل فرق کرده است، رسانه‌ها فعال‌تر شده‌اند و کودکان بیشتر از بزرگسالان درک می‌کنند، باید آنها را جدّی گرفت و به ساخت برنامه‌های سطح پایین و بی‌کیفیت اکتفا نکرد.
کاظمی خاطرنشان کرد: امروز ما نیاز داریم مثل گذشته برای کودکان سریال‌ها، فیلم‌ها و برنامه‌هایی بسازیم که درباره‌اش حرف بزنند، در همه عرصه‌ها بتواند حرفی برای گفتن داشته باشد و هم مردم به‌خاطر آن برنامه یا سریال نمایشی، به‌سراغ فضای مجازی و بسترهای رسانه‌ای دیگر نروند؛ کودکانه‌های تلویزیون را ببینند؛ زیرا سلامتِ دیداری و شنیداری کودکان در خطر است و باید به فکر کودکان باشیم.
این برنامه‌ساز و هنرمند حوزه تئاتر و تلویزیون افزود: اتفاقی که امیدوارم برای تلویزیون و شبکه کودک بیفتد؛ تصویر، رنگ و حال خوب برای کودکان است، یعنی در واقع بایدها و نبایدها را برداریم؛ مثلاً به کودک مستقیماً مفاهیمی را انتقال ندهیم، قطعاً استقبال نمی‌کند اما با جذابیت نکته‌ای را مطرح کنیم حتماً استقبال می‌کند و پیشرو هم خواهد بود.
